مقاله, لوستر

تفاوت لوستر برنجی و لوستر برنزی

تفاوت لوستر برنجی و برزی

تفاوت لوستر برنجی و لوستر برنزی

 

با سلام خدمت شما دوستان عزیز امروز در این مقاله از سایت ارام ست با هم به بررسی تفاوت لوستر های برنجی و لوستر های برنزی میپردازیم پس اگر شما هم از جمله افرادی هستید که تفاوت این لوستر ها رو نمیدانید با ما در ادامه مبلاگ همراه باشید تا به جواب این سوال خود برسید.

برنج اساسا آلیاژی از مس به همراه مقداری روی است انواع مختلف برنج شامل عناصر زیادی از باقی فلز ها و باقی متریال هایی های اضافی است برنج طیف عظیمی از از خصوصیات و تنوع رنگی را دارد . بطور خلاصه برنج آلیاژی از مس و فلز است و روی است. برخی از اوناع آلیاژ برنج ها نیز برنز نامیده میشود.

انسان هنوز فلز روی را نمی‌شناخت با ذوب کردن مس همراه با کالامین (سنگ معدن فلز روی) برنج تولید می‌کرد. برنج معمولاً قابلیت چکش‌ خواری بیشتری نسبت به مس و روی دارد و تقریباً دمای ذوب آن بین ۹۰۰ تا ۹۴۰ درجه سانتی‌گراد است. البته سختی و نرم بودن آن می‌تواند با تغییر نسبت مخلوط مس و روی تغییر کند. مس داخل برنج از طریق اثر اولیگودینامیک خاصیت میکروب‌ کشی به آن می‌دهد. به‌همین خاطر از برنج به عنوان دستگیره و دیگر فلزات رایج در بیمارستان‌ها استفاده می‌کنند.

 

امروزه تقریباً ۹۰٪ از فلزات برنج بازیافت می‌شوند، چون فلز برنج خاصیت مغناطیسی کمی دارد و به راحتی می‌توان آن را از فلزاتی که معمولاً با آنها مخلوط می‌شود، جدا کرد. بدین ترتیب برنج جدا شده را دوباره بازیافت می‌کنند. چگالی متوسط برنج ۸٫۴ گرم بر سانتی‌ متر مربع است.

 

تفاوت لوستر برنجی و برزی

انواع برنج

برنج دریاسالار: شامل ۳۰٪ روی همراه با ۱٪ قلع

 

برنج آلفا: شامل کمتر از ۳۵٪ روی، که از آن می‌توان برای کارهایی با فشار بالا، ضربه و سرد استفاده کرد. ساختار کریستالی این نوع برنج FCC است.

 

برنج بتا: شامل ۴۵٪ تا ۵۰٪ روی که سختی و مقاومت بیشتری نسبت به گرما و فشار و ضربه دارد.

 

برنج آلفا بتا: شامل ۳۵٪ تا ۴۵٪ روی مناسب برای گرما

 

برنج آلومینیومی: که شامل آلومینیوم است و مقاومت زیادی در برابر خوردگی دارد که از آن در ساخت سکه‌های اروپایی استفاده می‌کنند.

 

برنج آرسنیکی: شامل آرسنیک و آلومینیوم است. این برنج حاوی ۰۳/۰ درصد آرسنیک برای بهبود مقاومت خوردگی در برابر آب می‌باشد. مانند دیگر گونه‌های برنج، برنج آرسنیک، زرد روشن، مستحکم و شکل پذیر می‌باشد. این آلیاژ نیز یک فلز مناسب برای استفاده در لوله کشی است. موارد دیگر استفاده از آن عبارتند از: مبدل‌های حرارتی، ظروف تزئینی، مخزن‌ها، لوله‌ها و بدنه رادیاتور، پایانه‌های برق، اتصالات لامپ و پریز و قفل‌ها و پوشش کارتریج.

تفاوت لوستر برنجی و برزی

برنز چیست

تاریخچه برنز به هزاران سال پیش باز می‌گردد و امروزه نیز این آلیاژ مس کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف دارد. برنز پیش از سال 3000 قبل از میلاد تولید و تهیه شد؛ با این ‌حال تا سال ‌ها بعد، از این فلز برای ساخت مصنوعات مختلف استفاده نمی ‌شد. نسبت مس و قلع بسیار گوناگون است (از 67% تا 95% مس در آثار باستانی کشف‌ شده است). در یکی از دست ‌نوشته‌ های یونانی از قرن 11 میلادی به آلیاژی با نسبت 1 پوند مس و 2 اونس قلع (نسبت 8 به 1) اشاره ‌شده است؛ با گذر زمان از این نسبت تقریبی برای ساخت اسلحه ‌های برنز استفاده می ‌شد. برخی فلزات برنزی مدرن کاملاً عاری از قلع هستند و در ترکیب آن ‌ها شاهد فلزات دیگری چون آلومینیوم، منگنز و حتی روی خواهید بود..

معرفی انواع برنز

همان‌ طور که گفته شد، علاوه بر قلع از فلزات دیگری چون منگنز، آلومینیوم، نیکل، فسفر، سیلیکون، آرسنیک و یا روی نیز برای ساخت انواع مختلف برنز استفاده می ‌شود. هر یک از این فلزات، خصوصیات منحصر به ‌فردی به برنز می ‌دهند. در اینجا به برخی از متداول‌ ترین انواع برنز و خصوصیات آن ‌ها اشاره خواهیم کرد.

برنز آلومینیوم

با ترکیب 6 تا 12 درصد آلومینیوم به ترکیب اصلی مس- قلع می‌ توان برنزی تولید کرد که علاوه بر قدرت بیشتر، مقاومت بیشتری نیز در برابر خوردگی خواهد داشت؛ این آلیاژ مس را با نام برنز آلومینیوم می‌ شناسند. این فلز یکی از عناصر پرکاربرد در مختلف اعم از ساختمان سازی و همچنین حوزه مکانیک است. برخی از ویژگی‌ های ارزشمند آلومینیوم عبارت‌اند از: بازتاب نامنظم بالا، ضریب انتشار حرارت ثانویه پایین و رسانای مناسب گرما و الکتریسیته. پس از ترکیب آلومینیوم با آلیاژ برنز، تمامی این ویژگی‌ ها به ترکیب جدید منتقل خواهند شد.

نقره نیکل

علی ‌رغم نام این فلز، نقره نیکل نیز نوعی برنز است که شامل برنز، قلع و نیکل می‌ شود و هیچ اثری از نقره در آن وجود ندارد. رنگ نقره ‌ای این فلز دلیل اصلی این نام‌ گذاری است. ظاهر کاملاً متفاوت این آلیاژ با دیگر محصولات برنزی یکی از دلایلی است که شناسایی اشیاء و محصولات برنزی را دشوار می ‌کند زیرا مصرف ‌کنندگان به رنگ قهوه ‌ای و مسی این فلز عادت دارند.

برنز فسفر

اضافه کردن مقدار اندکی فسفر به برنز می ‌تواند سبب افزایش قابل‌ توجه استحکام و مقاومت این فلز شود. در بهترین موقعیت، مقدار نسبی 0.01 و 0.35 درصد فسفر را می‌ توان به برنز اضافه کرد تا علاوه بر افزایش قدرت فلز از شکننده شدن آن جلوگیری شود. هرچه مقدار فسفر بیشتر باشد، قدرت برنز نیز چندین برابر افزایش خواهد یافت. علاوه بر قدرت، فسفر موجب بهبود مقاومت فرسودگی، دوام و ضریب اصطکاک برنز می ‌شود. از این ‌رو، برنز فسفر یکی از گزینه‌ های بسیار مناسب برای موقعیت ‌هایی است که شاهد لغزش مستمر سطوح فلزی بر روی یکدیگر خواهید بود.

برنز سیلیکون

از ویژگی ‌های بارز این آلیاژ می‌ توان به ریخته‌ گری مناسب آن، ظاهر زیبا و مقاومت بسیار خوب در برابر زنگ زدگی اشاره کرد و آن را به ‌عنوان یک عنصر آلیاژی کامل در نظر گرفت. علاوه بر این، سیلیکون کاملاً در برنز ترکیب می ‌شود. حتی 6% سیلیکون در آلیاژ برنز نیز می ‌تواند قابلیت ریخته ‌گری و شکل ‌گیری آن را به ‌شدت بهبود بخشد.

برنز منگنز

منگنز می ‌تواند علاوه بر افزایش سختی، باعث افزایش استحکام و قدرت برنز شود. در این صورت، برنز قادر به تحمل بارهای زیاد خواهد بود. با این‌ حال، قدرتی که به‌ واسطه ترکیب منگنز با برنز ایجاد شده است، برنز را به فلزی غیر حرارت پذیر تبدیل می ‌کند. از این‌ رو، برای استفاده از برنز منگنز نیازمند روش‌ های روغن ‌کاری مخصوص خواهید بود

عکس علت سیاه شدن لوستر های برنجی

نحوه ساخت آلیاژ برنج

برای ساخت آلیاژ برنج از ۶ مرحله استفاده می‌شود.

مرحله اول ذوب مس

در نخستین مرحله باید مس ذوب شود. نقطه ذوب مس و برنج با یکدیگر متفاوت است. روی دارای نقطه ذوب ۹۰۷ و مس دارای نقطه ذوب ۱۰۸۳ درجه سانتی گراد است. بنابراین پس از ذوب مس، روی در نسبت مناسب به برنج اضافه می‌شود.

مرحله دوم اضافه کردن افزودنی‌ها

در این مرحله برای رسیدن برنج به آلیاژ مورد نظر به آن آلومینیوم، سرب و سیلیکون در میزان مناسب اضافه می‌شود.

مرحله سوم قالب بندی

حال که آلیاژ به شکل مذاب درآمده و با ترکیبات لازم نیز مخلوط گشته است باید برای قالب بندی به داخل قالب ریخته و سرد شوند. در این جا اسلب یا بیلت ساخته می‌شود.

برای پردازش بیلت یا همان برنج آلفا- بتا می‌تاون از روش مستقیم استفاده نمود. در این روش بیلت از طریق اکستروژن گرم به سیم و لوله پردازش می‌شود. منظور از اکستروژن گرم، همان آهنگری داغ است.

اگر از آهنگری گرم برای بیلت‌ها استفاده نشود، باید مجددا گرم شده و از نورد گرم برای رسیدن آن‌ها به ضخامت مورد نظر استفاده شود. در روش نورد گرم بیلت به درون غلتک‌ها فولادی وارد شده و تحت فشار به ضخامت مورد نظر می‌رسد.

پس از سرد شدن لایه‌ای نازک از روی سطح فلز برداشته می‌شود تا نقایص آن برطرف شده و فاقد اکسید سطحی شود. برای این کار می‌توان از دستگاه فرز استفاده نمود.

مرحله چهارم نورد سرد

نورد سرد موجب افزایش مقاومت و استحکام بیشتر فلز می‌شود. می‌توان این کار را به قدری تکرار کرد تا فلز به ضخامت مورد نظر برسد. قبل از خنک شدن می‌توان اسلب‌های با ضخامت ۲.۵ میلیمتر را مجددا گرم کرد. این کار در جلوگیری از اکسیداسیون بسیار تاثیرگذار است.

عکس تمیز کزدن لوستر

مرحله پنجم برش ورق

در این مرحله ورق‌ها قیچی و برش داده می‌شوند تا در عرض و طول دلخواه دسته بندی شوند.

مرحله ششم شست و شوی برنج

در آخرین مرحله محصول نهایی با مواد شیمیایی مخصوص شسته می‌شود تا اکسید مس از روی آن پاکسازی شود

مقاله پیشنهادی—جامع ترین راهنمای خرید لوازم روشنایی و دکوری منزل

نتیجه گیری و کلام آخر…

همانطور که در این مقاله از سایت ارام ست خواندید برنج و برنز دو آلیاژی هستند که در ساخت لوستر های مختلف استفاده میشود. که ظاهر این لوستر ها را تحت تاثیر قرار میدهد و این ظاهر در فروش مشتری هم تاثیر میگذارد

۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

مطالب مرتبط